عارفانه های یک دوست

توازتباربوسه ای ،

که اینچنین زیبا شدی ...

ای مهربانترین نگاه ،

خورشید گرم ما شدی ...

تویک بغل بابونه ای !،

آرامش روحم شدی ! ...

رفت ازدلم پریشانی ،

تسکین زخمهایم شدی ...

زیباترین واژه برای ،

شعرهای عشاق شدی ...

تو درشعرهای مستی ام ،

شهره آفاق شدی ...

با آن مسیحا دم بیا ،

برقلب بیمار غلام ...

آری توازسوئ خدا ،

تسکین دردهایم شدی ...

غ..ر..آ